Τρόποι Ψαρέματος
Με δίχτυα:
Απλούστερος και συνηθέστερος τρόπος είναι η αλιεία με τα δίχτυα. Ανάλογα με το ψάρι που επιδιώκει να πιάσει ο ψαράς, είναι κατασκευασμένο και το δίχτυ. Αν πρόκειται, για μικρά ψάρια (σαρδέλες, μπαρμπούνια, γαρίδες κ.ά.), το δίχτυ είναι κατασκευασμένο από ψιλό νήμα κι έχει μικρές τρύπες.
Αν πρόκειται για μεγάλα ψάρια, το δίχτυ είναι χοντρό και γερό και τ’ ανοίγματα μεγάλα. Πάνω στο δίχτυ είναι δεμένοι φελλοί και βαρίδια. Τα δίχτυα διακρίνονται σε δίχτυα βυθού και σε δίχτυα επιφάνειας καθώς και σε δύχτια «άρτα» που ψαρεύουν σε όλη την στήλη του νερού.
Συνηθισμένος τύπος δυχτιού επίσης είναι και τα αστακόδυχτια που δουλεούν σε κατεξοχήν βραχώδεις βυθούς Ρίχνονται από την βάρκα κατά το σούρουπο και μαζεύονται νωρίς το πρωί. Το μήκος τους ποικίλει και συνήθως εξαρτάται από την άδεια που διαθέτει ο ψαράς
Ψάρεμα με τράτα:
Μικρό αλιευτικό πλοίο, συνήθως πλατύ και μεγάλης αντοχής, εφοδιασμένο με μεγάλο σάκο. Το ψάρεμα με τράτα γίνεται με μια μεγάλη συρόμενη σαγήνη (γρίπο) η οποία ρίχνεται μακριά από την ακτή ενώ το σκάφος είναι δεμένο κοντά σ’αυτή. Με μηχανικό τρόπο (βιντσι) μαζεύονται σιγά σιγά τα άκρα του γρίπου και ο σάκος πλησιάζει στο σκάφος περιορίζοντας σ’αυτόν ότιδηποτε βρεθεί στο πέρασμα του σαρώνοντας τον βυθό.
Ψάρεμα με γρι_γρι:
Όνομα αλιευτικού συγκροτήματος, το οποίο αποτελείται από ένα καΐκι που σέρνει από πίσω του 5-6 βάρκες• αυτές φέρνουν στο πίσω μέρος από μια μεγάλη λάμπα η οποία ανάβει με υγραέριο ή ασετυλίνη και δίνει πολύ δυνατό φως με το οποίο προσελκύονται τα ψάρια. Το ψάρεμα γίνεται με τα δίχτυα που μεταφέρει το μεγαλύτερο καίκι και με τα οποία έχει περικλώσει τα ψάρια που έχουν μαζευτεί από το φως των μικρότερων σκαφών.
Ψάρεμα με παραγάδι :
Ψάρεμα από βάρκα. Σε μια μεγάλη και χοντρή πετονιά δένουμε 150 παράμαλλα με αγκίστρια που τα δολώνουμε με κατά προτίμηση ζωντανό δόλωμα. Ολα μαζί τα παράμαλλα τοποθετούνται με σειρά σε μια πλαστική λεκάνη ή ψάθινο καλάθι. Με την βάρκα αφού επιλέξουμε την περιοχή αφήνουμε ένα ένα τα παράμαλλα καθορίζοντας το βάθος με βαρίδια και καλαδούρια (φελλοί – σημαδούρες).
Ψάρεμα με ξιφοπαράγαδο:
Η αρχή είναι η ίδια με αυτή του κανονικού παραγαδιού. Επειδή όμως τα ψάρια που πιάνονται είναι πολύ μεγαλύτερα διαφέρει το μέγεθος του αγκιστριού και η αντοχή της πετονιάς. Το μήκος του παραγαδιού είναι πολύ μεγαλύτερο, δεν ψαρεύει σε μεγάλο βάθος και επειδή μετακινείται από τα ρεύματα οι άκρες του σηματοδοτούνται από μεταλλικούς ανακλαστήρες έτσι ώστε ο ψαράς να μπορεί να το εντοπίσει με το ραντάρ.
Ψάρεμα με πυροφάνι:
Γινεται τις νύχτες που υπάρχει απόλυτη άπνεια από βάρκα που κινείται με κουπιά για να μην κάνει θόρυβο. Μεταφέρει λάμπα μεγάλης ισχύος που δουλευεί με προπάνιο ή ασετυλίνη. Τα ψάρια προσελκύονται από το φώς ενώ ο ψαράς τα πιάνει με καμάκι